|
|
Johan vH en Margarethe van Biedenfeld
Margarethe haar vader was Gerlach III von Biedenfeld (+ na 1308).
In 1383 bezegelen met een oorkonde vele familieleden de zogenaamde
"Hartzfelder Burgfrieden",
kennelijk om twisten over de eventuele erfenis te voorkomen.
Ondertekenaars zijn Johan en Margarethe, broers van Johan, diens zonen,
en nog een neef.
Voor meer daarover zie
kwartierblad XVIII.754121.
|
Het wapen van Hatzfeld heeft een "wolfsijzer" op goud. Bij latere generaties gaat het op een muuranker lijken. Het wapen van Wildenburg heeft drie rode rozen op zilver (2,1).
|
Zij stamt uit de familie van de graven van Sayn te Homburg, ten westen van de Wildenburg.
Kinderen: Johan, Jutta. Zoon Johan (Johan IV van Wildenburg) huwt maar blijft kinderloos (+1418) zodat Jutta de erfgename van de Burg Wildenburg wordt.
Eckhardt vE en Metze vG
Eckhardts ouders waren Wigand vE en Lutgard.
In 1331 wordt vermeld: Ich Eckhard Wigandis son vir Guden und ich Metza, swey eliche lude...
(Eckhardt 2011, p.29).
|
Erfurtshausen,
|
Gambach
|
Kinderen (akte uit 1354; zie Eckhardt, p.25): Andreas, Heinrich, Friedrich, Wygand, Eckehard, Else, Lutgard, Guda, Grete, Katherina, Anna.
Ze beslechten in 1354 ook een ruzie met de Pfarrer in Wohra: Der Wäppner (militaris) Eckehard von Erfurshusin..... Dafür soll der Seelen Wigands und Lutgards sowie Eckehards und Metzes und ihrer Erben in der Messe gedacht werden (Eckhardt, p.26)
Het afgebeelde Erfurtshausen wapen is dat van zoon Wygand zoals dat met zijn naam in het "Armoire de Gueldre" weergegeven is (zie Eckhardt).
Kraft vF en Hille vH
Kraft Vogt von Frionhausen "de Junge",
wordt vanaf 1341 genoemd, is 1358 "Ritter", 1364-1370
Amtmann te Marburg (zie Eckhardt, p.24).
Hille is een zuster van Johan van Hatzfeld (+1384).
|
Fronhausen
|
Hatzfeld
|
"Ritter Kraft Fryden von Froinhausen" en schoonzoon Wygand zijn 1383 "Schiedsleute" bij het slechten van een "Fehde" binnen de familie von Hatzfeld (Urk FHW1, Nr.120).
Johan vH en Jutta vW
Johan was eerder getrouwd, Jutta is zijn 2de vrouw.
Jutta erft de Wildenburg.
Kinderen: Johan (huwt maar sterft 1416 kinderloos), Gottfried.
Omdat Gottfried van vader én moeder erft,
zijn hij en vooral Johan's kleindochter Catharina later
"Von Hatzfeld - Wildenburg".
Wigand vE en Lise/Elisabeth vF
Kinderen (Eckhardt, p.41):
Ludwig, Bene, ca. 1410 Luckel, Lise, NN.
"Wygand von Effershusen" komt voor in een oorkonde
van 1383 (zie hierboven bij Kraft v.Fronhausen).
Zoon Ludwig bereidt 1422 het huwelijk van nicht Catharina v.H. met
Christian von Selbach voor (Urk FHW1, Nr.226).
|
Gottfried/Goddert en Lutgard/Lukel Afertzhausen/Effertshausen/Erfurtshausen
Kinderen: Catharina,
Elisabeth, Jutta, Johan, Gottfried, Henne, en nog 3.
Dochter Elisabeth is ook belangrijk voor deze genealogie.
Ze huwde 1. 1437 x Johan von Hanxleden; 2. 1451 x Goswin von Ketteler,
met wie ze in elk geval een dochter kreeg, *1452 Margartha,
die ~1470 met Johan II van Wisch in Terborgh
(zie Johan in wikitree)
trouwde
(zie verder blad rh127541).
In 1420 erfde Gottfried de tussen Siegerland, het Bergische Land en
het Westerwald gelegen Heerlijkheid Wildenburg.
En in 1420 geeft de Aartsbischop Dietrich van Köln
Goddert von Hatzfeldt het halve dorp,
"Kirchspiel" (kerspel) en Gerecht Wissen, in leen
(zie Wikipedia).
Maar er ontstaat strijd over de Wildenburg met de graven van Sayn.
Zij vonden dat de Wildenburg in leen gegeven was aan mannen,
waarover dus niet door Jutta van Wildenburg beschikt kon worden.
Het bezit van de Wildenburg was destijds door grootmoeder Elisabeth van Sayn
bij haar huwelijk ingebracht.
Al in 1307 was echetr met de graven von Sayn overeengekomen,
dat het leen zowel op zonen als dochters kon overgaan.
De strijd duurt echter voort tot 1435 (Friedhoff, p37ff).
Wikipedia:
Omstreeks 1456 geeft de bischop de ambtsgebieden Bilstein en Waldenburg
aan de gebroeders von Hatzfeld in pand.
In 1456 worden twee Leenbrieven opgesteld door Graaf Gerhard von Sayn
voor de broers Ritter, Johann und Goddert von Hatzfeldt,
vanwege "Schloß und Tal Wildenburg",
en vanwege het Saynse deel ook van het kerspel en gerecht van Friesenhagen.